Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1440 r. Znajdujemy ją w „Księdze beneficjów diecezji krakowskiej”, w której istnieje zapis, iż „Góry posiadają Kościół drewniany pw. św. Bartłomieja”. Nie wiadomo, w którym roku wybudowano Kościół murowany, jednak według dokumentów wynika, że w 1663 r. w Górach stał murowany kościół kalwiński, w którym ostatnim ariańskim ministrem był Tomasz Petrosklinus, z pochodzenia Czech. W tym czasie wiele kościołów na Ponidziu i w południowej części obecnych granic diecezji kieleckiej zostało przejętych przez protestantów. Stan ten nie trwał jednak długo.
W kronice parafialnej czytamy: „W 1668 r. kościół kalwiński przez Jędrzeja Morsztyna referendarza koronnego dziedzica Gór – został odebrany i na kościół katolicki pw. św. Ignacego zreformowany został”. W 1699 r. kościół ten oficjalnie został przepisany na własność wspólnoty parafialnej. We wspomnianej już kronice czytamy: „Dziedzic Gór Andrzej z Dębian Dębiński aktem wieczystym spisanym w mieście Kończynie został oddany na potrzeby parafian z dodaniem gruntów dla plebana”. W tym czasie musiał także istnieć drewniany kościółek, bowiem „… za wiedzą biskupa zostały też przeniesione Msze święte z drewnianego do murowanego kościoła”.
Konsekracja świątyni odbyła się w 1699 r. W 1829 r. Ignacy Dębiński, łowczy województwa krakowskiego, dziedzic Gór i Polichna, kazał odrestaurować kościół, przy którym „postawił budynki gospodarcze i plebanię”. Inwestycje te były potrzebne, bowiem w czasie wojny w 1794 r. kościół wraz z okolicznymi budynkami został spalony. W 1888 r. konsekrował go bp Tomasz Kuliński.
W 1911 r. ówczesny proboszcz ks. Szymon Skurczyński podjął decyzję o rozbudowie małego kościoła. Rok później wybudowano główne mury świątyni, a w 1913 r. kościół został pokryty blachą.
Polichromię wykonano w 1986 r., a elewację zewnętrzną kościoła odnowiono w 1994 r.
Na terenie parafii znajduje się również kaplica cmentarna zbudowana w 1839 r. oraz kaplica w Węchadłowie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, oddana do użytku w 1994 r.
